Πώς επιβιώνει ο σπόρος

Τι θα προκαλέσει το διαζύγιο ανάμεσα στον σύζυγο και τη σύζυγο; Οι προσδοκίες. Τι είναι αυτό που θα σε κάνει να θυμώσεις με το ίδιο σου το παιδί; Οι προσδοκίες. Κι έχεις προσδοκίες για τα πάντα σ’ αυτό τον κόσμο.

Δεν λέω ότι αυτό είναι καλό ή κακό. Εξαρτάται από σένα. Οπωσδήποτε κι εγώ έχω προσδοκίες. Ακόμα κι από τους σκύλους μου έχω προσδοκίες. Μερικές φορές- είναι δυο μικρά πομεράνια, και δεν θέλουν κανείς να μπαίνει μες την αυλή. Είναι σαν να είναι δική τους.

Και μερικές φορές, μπαίνω στα κρυφά και δεν ξέρουν ότι είμαι εγώ, κι αρχίζουν να γαβγίζουν. Και μετά λέω: “Τι; Τι;” Και νιώθουν πολύ, πολύ αμήχανα.

Λοιπόν, δεν είναι είτε έτσι είτε αλλιώς, αν “Θα ’πρεπε να έχεις προσδοκίες ή όχι”. Δεν είναι εκεί το θέμα. Αλλά υπάρχει μια κατάσταση του είναι, όπου είσαι ελεύθερος, όπου είσαι ευτυχισμένος με τον εαυτό σου χωρίς την έγκριση ή τη δυσαρέσκεια άλλων ανθρώπων, όπου αναγνωρίζεις πραγματικά ποιος είσαι, ότι δεν είσαι αυτή η έρημος, αλλά οι σπόροι που βρίσκονται θαμμένοι μέσα σ’ αυτή την έρημο.

Φίλοι μου, η ιστορία δεν έχει να κάνει με την έρημο. Θα μοιάζει με έρημο η έρημος για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα απ’ ό,τι η άνθιση. Η άνθιση θα διαρκέσει λίγες μέρες μόνο. Κατανοητό, σωστά; Τόσο κρατάει, λίγες μέρες και μετά, πάει, έφυγε.

Πώς επιβιώνει αυτός ο σπόρος στην έρημο; Έπρεπε να δουλέψει πάνω σ’ αυτό. Έκανε μια επένδυση. Θα μπορούσε να βρίσκεται κάπου που βρέχει πολύ, αλλά δεν το ’κανε. Διάλεξε την έρημο, τη μοναδικότητά της. Αυτή είναι η δυνατότητα, αυτή είναι η δύναμή σου. Αυτό είναι που μπορεί να συμβεί – μονάχα εαν είσαι πρόθυμος να επενδύσεις σε αυτό.

—Πρεμ Ράβατ